- Er komt een scherpere afbakening van wat we scharen onder jeugdhulp. Nog te vaak krijgen kinderen hulp voor zaken die horen bij normaal opgroeien of blijkt hulp niet effectief.
- Opgroeien gaat nu eenmaal niet zonder horten en stoten. Van ouders verwachten wij dan ook verantwoordelijkheid voor het gezond opgroeien van hun kinderen.
- Wanneer hulp wel nodig is, focussen we ons op normaliseren. We plakken niet onnodig labels en maken het niet zwaarder dan nodig. Het is niet de bedoeling dat kinderen die hulp krijgen, dit de rest van hun leven als last meedragen.
- We vinden in eerste instantie dat we moeten kijken wat kinderen en gezinnen zelf kunnen. Eigen kracht staat centraal en is meestal effectiever. Een kind kan meer dan je denkt.
- Ieder gezin heeft één hulpverlener als aanspreekpunt. Dat creëert vertrouwen en maakt dat hulp effectief geboden kan worden.
- Het voorkomen van hulp en daardoor preventie is erg belangrijk. Zo voorkomen we dat we zwaardere hulp moeten bieden. Problemen bij kinderen en gezinnen proberen we daarom zo vroeg mogelijk te signaleren en te interveniëren. Sociale wijkteams, huisartsen, verloskundigen, scholen, kinderopvang en sportclubs hebben hierin een belangrijke rol. Met hen gaan we in gesprek om te zorgen dat deze aanpak zo effectief mogelijk wordt.
- De problemen van de kinderen kunnen te maken hebben met schuldenproblematiek of gezondheidsproblemen van de ouders of verzorgers. Door niet alleen naar het kind te kijken maar naar het gehele gezin kunnen de kinderen beter en effectiever geholpen worden.
- Bestrijding van huiselijk geweld en kindermishandeling krijgen een hoge prioriteit. Waar signalen zijn van kindermishandeling maar ook mishandeling van huisdieren, moet dit herkend worden door hulpinstanties. In deze situaties moet hulp altijd direct beschikbaar zijn.
- Wij willen een lokaal preventie akkoord mentale gezondheid met aandacht voor de jongvolwassenen.
- Door laagdrempelige voorzieningen, het vergroten van kennis over mentale gezondheid in de klas, op de werkvloer en door een veilige en vertrouwde plek om te wonen, willen we dat jongvolwassenen met psychische kwetsbaarheden kunnen blijven meedoen in de maatschappij.
- Burgerinitiatieven kunnen bijdragen aan kansrijk opgroeien. In buurten waar inwoners elkaar en hun kinderen beter kennen, voelen zij zich meer verbonden met elkaar. Die sociale cohesie zorgt voor sociale veiligheid, hulp en ondersteuning dicht bij huis. Dit draagt bij aan een omgeving waarin alle kinderen en jongeren kansrijk kunnen opgroeien en daarom wil de VVD deze initiatieven ondersteunen.
- Reclassering, politie, gemeente en zorginstellingen moeten jongeren scherper in de gaten houden bij het terugleiden naar werk en school.
- Activiteiten die worden georganiseerd vanuit preventief oogpunt voor de jeugd moeten daar ook daadwerkelijk effect hebben. Wij zullen dan ook kritisch kijken naar de doelmatigheid van de uitgaven binnen de jeugdhulp
- Als de ouders het belang van het kind schaden, dan grijpt de gemeente in.
- Voor jeugdhulp willen wij wildgroei door aanbieders managen en fraude aanpakken zodat de kosten worden gedrukt.
Waar je fijn kunt opgroeien
Ouders zijn verantwoordelijk voor het gezond opgroeien van hun kinderen, zodat kinderen op een veilige en prettige manier kunnen opgroeien en hun talenten kunnen ontwikkelen. Dit ondervindt gelukkig het overgrote deel van de jeugd. Daar zijn we trots op en dat willen we graag behouden. Iedere ouder heeft wel te maken met ongewenst puberaal gedrag van hun kinderen. Dat is vaak moeilijk om in goede banen te leiden maar wel een gewone taak van de ouders. Wanneer opgroeien echter grotere problemen geeft dan is jeugdhulp nodig en bieden we die. Dat doen we het liefst dichtbij huis, zodat onze jeugd normaal kan opgroeien. Hierbij letten we goed op dat we niet onnodig labels plakken: niet iedereen die uniek is, heeft daar hulp bij nodig. Normaliseren noemen we dat. Maar nog niet alles in de jeugdhulp verloopt even goed. Er zijn flinke wachtlijsten voor hulp en dat moet zo snel mogelijk worden opgelost.