Holocaust Memorial Day
Afgelopen vrijdag 26 januari was ik aanwezig bij de Holocaust Memorial Day op de Joodse Begraafplaats in Zaandam. Een dag waarop de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog worden herdacht en dan in het bijzonder de miljoenen Joodse slachtoffers. Ik was daar omdat ik lid ben van het 4 mei comité Westzaan en in de organisatie zit van de Open Joodse Huizenroute. Op de site van de gemeenteraad werd gevraagd wie er aanwezig was, dus ik heb dat gemeld. Donderdagochtend kreeg ik het verzoek om namens het gemeentebestuur bloemen te leggen en een speech te houden. En of ik die speech dan zelf kon schrijven. Eerst nagedacht over een thema. Dat was niet zo moeilijk als VVD lid. De speech moest gaan over Vrijheid! Mooie tekst vond ik op de website van het 4 en 5 mei comité Zaanstad. De tekst heb ik wat aangepast aan het feit dat er door kinderen van OBS De Dijk gedichten werden voorgedragen. De afsluiting van de bijeenkomst werd gedaan door Rabbijn Spiero met een gedicht en een minuut stilte. Daarna de bloemlegging. Hieronder de tekst van mijn speech.
Rina Schenk
Geachte aanwezigen,
De heer Hoekmeijer kondigt mij aan namens het gemeentebestuur. Dat klopt, maar dat is niet de enige reden dat ik hier ben. Door mijn lidmaatschap van het 4 mei comité Westzaan en de organisatie van de Open Joodse Huizenroute besef ik dat vrijheid een groot goed is en herdenken belangrijk. En zoekend naar een passende tekst voor vandaag vond ik die op de website van het 4 en 5 mei Comité Zaanstad. Want wat is er dan zo belangrijk aan herdenken. De Tweede Wereldoorlog ligt al ver achter ons. En het aantal mensen dat die oorlogsperiode zelf bewust heeft meegemaakt wordt almaar kleiner. Toch blijft herdenken onverminderd belangrijk. Belangrijk om te beseffen dat de vrijheid waarin we leven niet vanzelf is gekomen. Je er bewust van te zijn dat anderen zich voor onze vrijheid hebben ingezet en nog steeds inzetten. En met gevaar voor eigen leven. Vroeger én nu. En dat we blijven denken aan alle mensen die in de Tweede Wereldoorlog hun leven hebben verloren. En aan de families die familieleden uit hun midden moesten en moeten missen.
Vrijheid is natuurlijk, maar niet vanzelfsprekend. Die vrijheid wordt nog dagelijks bevochten. Bedenk je dat de Tweede Wereldoorlog of de vredesmissies waaraan Nederland deelneemt misschien niet jouw oorlog zijn. Zij zorgden en zorgen wel voor jouw vrijheid. Die vrijheid moeten we koesteren. Niet alleen individueel, met elkaar en ook het gemeentebestuur heeft hierin een rol te vervullen.
De vrijheid waarin we leven is van ons allemaal. En we zijn er samen verantwoordelijk voor om die vrijheid te behouden. Want stel je eens voor dat je leeft in een Nederland waarin je,
· jezelf iedere dag weer afvraagt waar je vanavond slaapt omdat je geen vast dak boven je hoofd hebt;
· je permanent honger en dorst hebt omdat je geen geld hebt om eten te kopen of omdat het op rantsoen is;
· je continu moet oppassen wat je zegt omdat je nooit weet of er een verrader in je omgeving is die je aangeeft;
· je niet vrij kunt bewegen en continu achterom moet kijken of je niet in de gaten gehouden wordt;
· niet kunt lezen, schrijven en zeggen wat je wilt zoals jullie met de gedichten;
· je gediscrimineerd wordt op basis van je huidskleur en afkomst of om wat je gelooft en dat je daarom het recht om te leven wordt ontnomen.
Alle reden dus om ons met elkaar in te spannen voor een wereld en samenleving waarin we die rechten behouden, koesteren en voor vechten als het moet. Want wereldwijd is er sinds 1945 nog geen dag voorbij gegaan zonder oorlog. En daarom zijn we hier met elkaar bij het Joodse Monument opgericht op 4 mei 1948.
Dank u wel.