5 VWO van Bertrand Russell College uit Krommenie op bezoek

Op 12 januari om 15.30 waren er 67 leerlingen van 5 VWO op bezoek bij de raad. De raadzaal zat vol en de knopjes van de microfoon waren erg in trek. Na eerst een voorstel rondje van de aanwezige raads- en steunfractieleden, waaronder Harm Jan en ik, kwam er voorlichting over hoe het bestuur van een gemeente werkt. In de uitleg van de opdracht daarna bleek dat de 10 groepjes een eigen partij gingen oprichten met een budget van 1 miljoen euro. Ze mochten 3 onderwerpen uitzoeken. Mijn groep bestond uit 6 dames en die kozen voor: sport, iedereen doet mee en voetgangers/fietsers.

We gaan uiteen en hebben een uur de tijd om een voorstel in elkaar te zetten. Na 15 minuten brainstormen was de enige conclusie dat sport niet echt een onderwerp is wat leeft in de groep. Dan toe naar 1 plan waar alle drie de onderwerpen in terug moeten komen, maar wat dan. Al snel is daar het voorstel om iets te doen aan de eenzaamheid van ouderen. De slogan wordt: Laat ouderen weer jong zijn. De naam van de partij: WIJ

Hoe ga je dat doen, eenzaamheid van ouderen tegen gaan: een buddyproject waarbij jong en oud met elkaar worden verbonden. Te starten bij de maatschappelijke stage van een aantal uur in klas 3. Vooral iets doen voor een oudere waar deze behoefte aan heeft. Dat kan van alles zijn en moet passen bij de interesses van de jongere. Wekelijks naar een sport, een rondje wandelen, samen boodschappen doen, thuis een spelletje doen, helpen op de digitale snelweg. Niet de reguliere zorg vervangen maar iets toevoegen en 1 op 1 contact. Hoe ga je dan je klasgenoten enthousiasmeren om mee te doen. Nou, er het  minimumloon voor betalen. Als je dan kan kiezen tussen een supermarkt of dit doen is de keuze makkelijker om iets te doen wat je leuk vindt, en dat kan het buddyproject zijn. Het geld wordt verdeeld en het uitgangspunt is dat het meeste geld moet gaan naar uren voor het project en zo min mogelijk naar organisatie en ondersteuning. Een mooi streven maar helemaal zonder organisatie lukt dit natuurlijk ook niet. Om 17 uur beginnen de presentaties en aan het eind mag er gestemd worden wie er in de finale komt. Helaas haalt mijn groep de finale niet. Vinden ze niet zo erg want dit is al spannend genoeg.

Al nadenkend vind ik dat ze een geweldig plan hebben bedacht. Ik vraag of ze dit plan aan wethouder Olthof willen presenteren. Nou ja, even nadenken, vooruit dan maar. Ik neem contact op en om 19.30 staat de wethouder in de raadzaal en mogen de dames van WIJ mee naar de B&W kamer. Erg spannend allemaal. Ik doe een aftrap om uit te leggen wat de opdracht was en daarna pakken de dames het over en vertellen enthousiast wat ze bedacht hebben. Ook de wethouder wordt enthousiast en vraagt of ze mee willen werken aan het uitwerken van het plan. Want het is niet alleen de oudere die het iets oplevert maar ook de jongere kan er van leren en ervaring opdoen. En ja, daarbij worden ze dan ambtelijk ondersteund en de wethouder wil dan contact opnemen met de school of deze opdracht binnen een project op school kan vallen. De dames willen niet dat hun schoolwerk er onder lijdt. Ik wordt meteen ingelijfd bij het project en dat lijkt me erg leuk. We spreken af dat ze er nog over nadenken en mij dan laten weten wat ze gaan doen.

Zaterdag krijg ik een mail dat WIJ graag een afspraak willen om meer duidelijkheid te krijgen over de ondersteuning, wat het inhoud en hoe verder. Dat ga ik regelen met de wethouder. Ik heb een hele leuke middag gehad en ben onder de indruk van het plan en ook hoe de dames zich niet laten overrompelen en om een extra gesprek vragen. Petje af. En wordt vervolgd!